groot onderhoud in 2018 en 2019

Share

Facebook Twitter Google+

Hier weer een verslag van de voortgang van het groot onderhoud, over de jaren 2018 en 2019. Nog altijd is de botter vanwege dit onderhoud uit de vaart, sinds 2014, nu al meer dan 5 jaar.

Foto's volgen binnenkort.

Voor meer regelmatige updates over het reilen en zeilen van de botter is er inmiddels ook de Facebookpagina 'Botter EB60'.

Helaas was de voortgang deze 2 jaar niet zoals we gehoopt hadden. Vooral gebrek aan financïele middelen beperkten onze mogelijkheden. Er bleef steeds wel een enthousiaste groep vrijwilligers bezig met de botter, maar de stichting miste organisatoren, zoals mensen om de fondsenwerving op gang te brengen, of activiteiten te organiseren om de EB60 meer onder de aandacht te brengen. Gelukkig lijkt daar in 2020 verandering in te komen.

Ondanks dat ontvangt de EB60 in 2019 de 'Bloed, Zweet en Tranenprijs' van Vereniging Botterbehoud. Een wisseltrofee die al sinds de 70er jaren wordt uitgereikt om botter-eigenaren te stimuleren in hun strijd dit Varend Erfgoed te behouden.

De werkzaamheden bestonden vooral uit het grondig breeuwen van de botter, het uitvoeren van kleine reparaties en lopend onderhoud zoveel mogelijk op pijl houden. Daarnaast werd geconcludeerd dat de oude mast ook niet meer voldeed. Met een klein budget moesten we op zoek naar een alternatief en die werd gevonden in een afgedankte tjalkenmast die nog in redelijke conditie verkeerde. Tussen mastbout en hommer was genoeg lengte voor een bottermast. Bij houtzaagmolen De Rat werd deze eerst opnieuw vierkant gezaagd en nadat Kees Koopman Transport de mast daar had opgehaald, is eind 2019 een begin gemaakt met het zagen en rondschaven ervan in de loods van één van onze deelnemers.

Er ligt verder een partij hout klaar voor nieuwe zwaarden, die na het afronden van de mast gemaakt zullen worden. Eind 2019 is daarnaast een begin gemaakt met een grote opknapbeurt van de bestaande motor. Daarmee staan wel de belangrijkste zaken op de rit om de EB60 binnenkort weer in de vaart te kunnen brengen.

Alles blijft echter afhankelijk van de inzet van onze vrijwilligers en een organisatie die hen daarbij ondersteunt. Die zullen we ook nodig hebben om straks de dagelijkse zorg op peil te houden, als het schip weer vaart. Daar ligt de grote uitdaging voor de komende jaren.